w Polsce termin określający postwebernowskie techniki kompozytorskie, w których zastosowano totalną organizację materiału muzycznego (porządkowanie wg praw serii nie tylko wysokości dźwięków, ale także rytmiki, dynamiki, artykulacji, agogiki, kolorystyki); (O. Messiaen, P. Boulez, K. Stockhausen, L. Nono); w wielu kompozycjach s. łączono z punktualizmem, co umożliwiało precyzyjne operowanie wyizolowanymi dźwiękami (współbrzmieniami) i ciszą.
STRAWIŃSKI, PUNKTUALIZM, SZWAJCARSKA MUZYKA, MADERNA, FORTEPIANOWA MUZYKA, SEROCKI, TEMAT, SCHÖNBERG, POSTMODERNIZM, ANGIELSKA MUZYKA
- serializm, technika serialna, techniki kompozytorskie...
- RUMUŃSKA MUZYKA, (muz. 2)
- BACEWICZ Grażyna, (1909-69)