Reklama

ORGANIZACJA KRAJÓW EKSPORTUJĄCYCH ROPĘ NAFTOWĄ

ang. Organization of Petroleum Exporting Countries, OPEC

organizacja międzyrządowa, zał. 1960 z inicjatywy Iraku na konferencji w Bagdadzie z myślą o przeciwstawieniu się obniżce cen ropy dokonanej wówczas przez międzynar. spółki naftowe; 1961 na II konferencji w Caracas przyjęto statut; gł. organem jest Konferencja przedstawicieli rządów państw członkowskich, wykonawczym - Rada Gubernatorów i Sekretariat; siedziba w Wiedniu; OPEC skupia państwa dostarczające ok. 30% światowej produkcji ropy naft. oraz dysponujące ok. 70% udokumentowanych zasobów światowych; czł. są: Algieria, Arabia Saudyjska, Indonezja, Irak, Iran, Katar, Kuwejt, Libia, Nigeria, Wenezuela, Zjednoczone Emiraty Arabskie (wśród założycieli OPEC był także Gabon i Ekwador, które to państwa wystąpiły 1992–94); celem jednolita polityka w dziedzinie produkcji i zbytu poprzez ustalanie limitów wydobycia, ujednolicanie cen zbytu oraz wysokości opłat eksploatacyjnych; z funduszy OPEC prowadzone są także badania dot. rozwoju przem. petrochemicznego; 1973-74 po wybuchu wojny Izraela z Egiptem i Syrią OPEC podwyższając wielokrotnie ceny ropy naft. i nakładając embargo na eksport ropy do krajów popierających Izrael, przyczynił się do światowego kryzysu energetycznego i wzrostu kosztów utrzymania w krajach wysoko rozwiniętych, przysparzając równocześnie państwom członkowskim ogromnych dochodów; później jego znaczenie zmalało wskutek polityki poszukiwania alternatywnych źródeł energii oraz wobec odkryć i wzrostu wydobycia ropy w szeregu krajów nie należących do OPEC, m.in. Meksyku, Rosji, Kanadzie, Brazylii, Norwegii i W. Brytanii (na M. Północnym), USA, Chin; w obronie przed dyktatem OPEC zawiązano też Międzynar. Agencję Energii (IEA) zrzeszającą importerów ropy; 2002 państwa OPEC dostarczały 60% świat. wydobycia ropy.

Reklama

Tabele:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama