1. w dawnej Polsce, początkowo (XI-XIII w.) najwyższy urzędnik książęcy, później (do rozbiorów) najwyższy w hierarchii urzędnik ziemski;
2. w okresie międzywojennym i w latach 1944-50 - organ adm. państw. w woj.; 1950 urząd zniesiono; od 1973 terenowy organ adm. państw. w woj.; od 1990 terenowy organ adm. ogólnej powoływany
i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów, sprawuje nadzór nad organami samorządu terytorialnego; 3. od 1999 na podstawie ustawy o nowym podziale adm. kraju w. wykonuje administrację rządową na obszarze woj. Jest on przedstawicielem Rady Ministrów i odpowiada za wykonywanie polityki rządu, zwierzchnikiem adm. rządowej, organem nadzoru nad jednostkami samorządu terytorialnego, organem wyższego stopnia (w rozumieniu przepisów o postępowaniu adm.), reprezentantem Skarbu Państwa. W. powołuje i odwołuje Prezes Rady Min. na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej.