(19 lutego 1922 - 24 kwietnia 2015)
Historyk, pisarz, publicysta, polityk; 1939 maturzysta, sanitariusz PCK, IX 1940 – IV 1941 więzień Oświęcimia; po uwolnieniu (dzięki PCK) studia polonistyczne na tajnych kompletach Wydz. Humanistycznego UW, czł. AK, od 1942 w BIP KG AK, współorganizator Rady Pomocy Żydom , uczestnik powstania warszawskiego; od 1946 czł. PSL, uwięziony, zwolniony wiosną 1948, w grudniu ponownie uwięziony, 1951 skazany na 8 lat, 1954 w stanie zaawansowanej gruźlicy zwolniony, 1955 zrehabilitowany.
Od 1957 związany z "Tygodnikiem Powszechnym"; 1963 odznaczony w Izraelu medalem "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata"; wydaje dwie książki Ten jest z ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom 1939–45, Warszawski pierścień śmierci; 1970–74 objęty zakazem publikacji; 1972–83 sekretarz gen. pol. Pen Clubu, od 1997 wiceprezes; 1976 podpisuje protest przeciw wpisaniu do konstytucji PRL art. o sojuszu z ZSRR; 1981–82 internowany w stanie wojennym; następnie wykładowca na uniw. w Austrii i Niemczech; 1990–95 ambasador w Austrii; III–XII 1995 i 2000–01 minister spraw zagr.; 1997-2001 senator.
Od czerwca 2001 przewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa i Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej; badacz prasy konspiracyjnej, dziejów Armii Krajowej, losów ludności cywilnej pod okupacją hitlerowską zwłaszcza eksterminacji narodu żydowskiego i polskiego; m.in. 1959 dni walczącej Warszawy, Warszawski pierścień śmierci, Los Żydów w Polsce, Dni walczącej stolicy. Kronika powstania warszawskiego, Warto być przyzwoitym; odznaczony medalem "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata", honorowy obywatel Izraela, laureat licznych międzynar. nagród, kawaler Orderu Orła Białego oraz Wielkiego Krzyża Orderu Zasługi RFN (jedyny Polak uhonorowany tym najwyższym odznaczeniem niemieckim). Zmarł 24 kwietnia 2015 w Warszawie.
- Bartoszewski Władysław, (ur. 1922)
- WŁADYSŁAW, Pochodzenia starosłowiańskiego,...