(1835-1907)
włoski poeta, historyk i krytyk literacki; senator, laureat literackiej nagrody Nobla (1906). Był wielbicielem Garibaldiego i starał się swoją twórczością stymulować narodowe odrodzenie Włoch po zjednoczeniu. Stąd jego programowy klasycyzm i bunt przeciw romantyzmowi i katolicyzmowi. W antyku i powrocie do jego ideałów widział możliwość wskrzeszenia tradycji Rzymu, których nowożytne Włochy miały być kontynuacją. Jego apologia pogańskiego ideału silnego człowieka (Ody barbarzyńskie) miała duży wpływ na późniejszą literaturę włoską.
- Carducci Giosu, (1835-1907)
- Carducci Giosu, (1835-1907)