książę (1695-1762)
polityk; od najmłodszych lat na dworze saskim, z czasem stał się nieodłącznym towarzyszem i powiernikiem królewicza Fryderyka Augusta, póżniejszego Augusta III; 1733-38 premier rządu saskiego, obalony w wyniku intryg dworskich, oskarżony o tajne konszachty z obcymi dworami, trwonienie pieniędzy publicznych i pozbawiony urzędów i godności; po przyjeździe do Polski osiadł w Rydzynie; zgromadził olbrzymi majątek; 1752 otrzymał od cesarzowej Marii Teresy tytuł księcia.