nurt w obrębie współcz. teologii inspirujący się poglądami związanego z antyhitlerowską konspiracją niem. pastora D. Bonhoeffera (1906-45); w swoich listach z więzienia analizował on sytuację w świecie, w którym człowiek został wezwany do życia bez oparcia w Bogu. To sam Bóg - twierdził - oczekuje od nas, abyśmy żyli tak, jak gdyby On nie istniał. W latach 60. XX w. idee Bonhoeffera rozwijali anglojęzyczni teologowie: anglikański biskup J.A. Robinson (Szczery z Bogiem), episkopalian P. van Buren (Świeckie znaczenie Ewangelii), baptysta H. Cox (Świeckie miasto), baptysta W. Hamilton i episkopalian T.J.J. Altizer (we wspólnie napisanym dziele Teologia radykalna i śmierć Boga. W dużym skrócie t.ś.B. to teologia skierowana do świata niemal całkowicie zsekularyzowanego; uznając sekularyzację za stan nieodwracalny wymienieni teologowie zaproponowali "niereligijne chrześcijaństwo", "chrześcijański ateizm", tj. w sytuacji, kiedy niemożliwe jest odniesienie się do żywej idei Boga, przeniesienie akcentu (odwołanie się) na ludzką osobę Chrystusa, który jako "człowiek dla innych", model i paradygmat, stanowi w dalszym ciągu istotny impuls etyczny; t.ś. B. praktycznie redukuje
- ciało, postawy wobec ciała...
- Brzozowski Stanisław Korab, (1876- -1901)
- arianizm, 1. pierwsza z wielkich...