(ur. 1923)
reżyser francuski, twórca filmów eksperymentalnych, krytyk i teoretyk kina; lansował metodę camera-stylo (pisanie kamerą) twierdząc, że po okresie utrwalania widoczków z epoki - kino osiągnęło stadium środka wyrazu, języka, to znaczy formy, w której artysta może zamknąć swoją myśl; jeden z prekursorów awangardowej stylistyki "nowej fali", twórca filmów subtelnie obrazujących intymne kontakty ludzkie: m.in. Szkarłatna zasłona, Niedobre spotkania, Życie, Imiona miłości, Szkoła uczuć; zmuszany w kinematografii do kompromisów artyst. zwrócił się ku TV.