(1874-1959)
aktor. Leon Schiller nazwał go "absolutem humoru" i "demonem komizmu"; budził sympatię i wesołość samym swym wyglądem: korpulentną figurą i jowialną twarzą. Przeszło pół tysiąca ról w farsach i komediach w teatrzykach ogródkowych i operetkowych. Na scenach warszawskich, gdzie krótko był także reżyserem i dyrektorem, grał m.in. w sztukach: Ciotka Karola (500 razy!), Zielony frak, Pan naczelnik... to ja; od 1945 w Krakowie: Ostrożnie! Świeżo malowane, Chory z urojenia, Słomkowy kapelusz, Archipelag Lenoir, Romans z wodewilu; 1911 występował w pierwszych polskich filmach; w czasie I woj. świat. w Kijowie w komediowej serii o Antoszy; w okresie międzywojennym m.in. Ada, to nie wypada, Papa się żeni, Będzie lepiej, Włóczęgi.
ĆWIKLIŃSKA Mieczysława, POLSKA. TEATR. NA PRZEŁOMIE WIEKÓW