Reklama

AUSTRIACKA LITERATURA

należy do niemieckiego obszaru językowego; w IX-XI w. istniało piśmiennictwo rel. (klasztory w Melku i Salzburgu); w XII w. na obszarach austr.-bawarskich zrodził się nurt lit. liryczno-dworskiej, m.in. epos bohaterski Pieśń o Nibelungach; równocześnie na znaczeniu zyskiwała kultura mieszczańska i związana z nią poezja; w II poł. XV w. Wiedeń stał się ważnym ośrodkiem renesansu i działalności humanistów (m.in. C. Celtis); na okres baroku przypadł rozwój dramatu, opery i satyry; po okresie zastoju a.l. przeżyła rozkwit w XIX w., zwł. w dziedzinie dramatu (F. Grillparzer, F. Raimund); międzynarodową rangę a.l. osiągnęła na przełomie XIX i XX w. za sprawą impresjonistów (R.M. Rilke) i ekspresjonistów (F. Werfel, S. Zweig, O. Kokoschka), a w okresie międzywojennym m.in. dzięki prozie F. Kafki, J. Rotha, R. Musila, E. Canettiego, H. Brocha; po II wojnie światowej pojawiła się poezja eksperymentalna (E. Jandl, F. Mayröcker), refleksyjna (Ch. Lavant), zaangażowana (E. Fried), w latach 1950-70 kierunek rozwoju a.l. nadały grupy awangardowe, m.in. Wiener Gruppe, Forum Stadtpark; współcz. proza skupia się na problematyce obyczajowej, społ., psychologicznej; dramat współcz. reprezentują Th. Bernhard, P. Handke, P. Turrini.

Reklama

Powiązane hasła:

RODA RODA, ROTH, DÄUBLER Theodor, TORBERG, HORVATH, ROSEGGER, EBNER-ESCHENBACH Marie von, HANDKE, TANNHÄUSER, TAUSCHINSKI

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama