Alessandro (1667-1749)
malarz wł., jedna z ważniejszych osobowości twórczych Włoch XVIII w.; wychodząc od sztuki baroku stworzył oryginalny własny styl odznaczający się silną ekspresją, szkicową techniką, rozedrganym światłem, ciemnym kolorytem; klasyczne pejzaże przekształcił w dramatyczne wizje burz i żywiołów; przedstawiał sceny z życia dręczonych pokusami mnichów, wędrownych aktorów i kuglarzy, Cyganów i włóczęgów, procesy inkwizycji, pokazując człowieka zagubionego w ekstremalnych sytuacjach powstających wskutek religijnego fanatyzmu (Zaokrętowanie galerników, Piknik w ogrodach Albano, Wędrowny sztukmistrz - Muzeum Narodowe, Warszawa), wywarł wpływ na G.B. Tiepola, F. Guardiego, prawdopodobnie także na F. Goyę; jego twórczość została doceniona dopiero z początkiem XX w.