właśc. Nicolas Restif (1734-1806)
pisarz franc.; z zawodu drukarz, w wolnych od pracy chwilach składał własne powieści, improwizowane lub oparte na zasłyszanych historiach; autor blisko 200 tomów opowiadań, spośród których najbardziej znane to: Wieśniak zepsuty, Pan Mikołaj, Noce paryskie; popularność zawdzięczał z jednej strony żywości narracji i doskonałemu zmysłowi obserwacji obyczajowej, przeważnie półświatka, z drugiej - przyjaźni z P.A. Beaumarchais, który wprowadził go na salony paryskie; później uległ wpływowi J.J. Rousseau, koncentrując się na tematyce społecznej i politycznej oraz zaostrzając krytyczną wymowę swoich powieści; pod koniec życia pisywał gł. traktaty, w których zawarł recepty na naprawę państwa, instytucji publicznych i obyczajów.