(V/IV w. p.n.e.)
jeden z najwybitniejszych malarzy staroż. Grecji, czołowy przedstawiciel realizmu iluzjonistycznego; działał ok. 434-397 p.n.e. w Atenach, Wielkiej Grecji i Macedonii; mistrz światłocienia, opracował własny kanon proporcji ciała człowieka (o dużej głowie i mocnych wiązaniach członków); namalował dla Krotony obraz Helena, w którym pierwszy przed Praksytelesem stworzył ideał piękna kobiecego; także twórca pierwszego idyllicznego obrazu Rodzina centaurów (dla Aten) oraz obrazów mitologicznych postaci i istot półdzikich, którym nadawał fizyczne i psychiczne cechy ludzkie (Tryton, Boreasz, Herakles duszący węża); jego dzieła nie zachowały się, znane są tylko z opisów.