(1891-1959)
malarz, studiował w Moskwie, Petersburgu i w krakowskiej ASP (uczeń W. Weissa); początkowo interesował się formizmem, później koloryzmem (kolor w jego obrazach zepchnął przedmiot na dalszy plan), malował pejzaże i martwe natury utrzymane w ciepłych, delikatnych, nieco zgaszonych tonacjach, o charakterystycznej chropowatej fakturze powierzchni płócien (zwł. po 1934), w ulubionych odcieniach różu, czerwieni, żółci, błękitu i zieleni (Ogród, Martwa natura z różowymi cyniami); także portrety (Autoportret) i akty.
ZWORNIK, POLSKA. SZTUKA. OKRES MIĘDZYWOJENNY