z folklorem muz. Bałkanów wiążą ją analogie natury melodycznej, harmonicznej oraz rodzaj stosowanego instrumentarium; nadto dostrzegalne są wpływy tureckie i greckie; w m.a. nie występuje zróżnicowanie między folklorem miejskim i wiejskim; istotną cechą jest stosowanie skomplikowanych struktur polifonicznych (gł. burdonowych), rozmaitych sposobów temperowania interwałów i dobieranie ich barw, przeważnie nastrojowych i melancholijnych; frazy końcowe pieśni na ogół "wygasają"; w repertuarze wokalnym występuje wyraźny podział na pieśni "męskie" i "żeńskie". Profesjonalna m.a. koncentruje się w Tiranie (konserwatorium, orkiestra filharmoniczna); duże zbiory etnograficzne, obejmujące zapisy ludowych pieśni albańskich do 1999 znajdowały się w Prisztinie (Serbia), ale uległy poważnym uszkodzeniom w czasie wojny domowej w tym regionie.
ALBAŃSKA MUZYKA
Muzyka poważna