skrzypce gwoździowe
instrument muz. z grupy idiofonów smyczkowych, wynaleziony pod koniec XVII w.; płaskie, najczęściej półokrągłe pudełko służące jako rezonator, w którego wieczku wzdłuż brzegu wbite są stalowe, strojone pręciki; gra się na n. przeciągając smyczkiem po pręcikach.