(muz. 2)
profesjonalna rozwijała się poprzez przekazy ustne i wiązała z działalnością tzw. bastakorów, uprawiających śpiew monodyczny (A. Abdurasułow, T. Taszmuchamiedow, T. Dżaliłow); najbardziej znaną formą był tzw. Szaszmakom tadżycko-uzbecki, obejmujący sześć makamów: Rost, Buzruk, Nawo, Degoch, Segoch, Irok; najwybitniejsi wykonawcy i znawcy tej tradycji: Sz. Szouszmarow, J. Radżabi, A. Kamałow, Dż. Nasyrow, Ch. Ibadow, M. Charratow. Wpływ muzyki eur. zaznacza się w latach 20. XX w. dzięki działalności kompozytorów ros.; 1918 otwarto konserwatorium w Taszkiencie, a 1948 teatr opery i baletu tamże; podjęto wówczas systematyczne badania folkloru uzbeckiego (inst. nauk. w Samarkandzie i Taszkiencie); najpopularniejszym gat. były dramaty muz., tworzone niekiedy przy współpracy muzyków ros.; wykorzystywały one szeroko tradycyjną uzbecką kulturę muz. (pieśni, tańce); kompozycje instrumentalne twórców uzbeckich pojawiły się dopiero w latach 40. (M. Aszrafi, I. Akbarow); na przełomie lat 50. i 60. poszerzyły się kontakty z nowoczesną muzyką ros. i zach. (m.in. szeroka recepcja dzieł I. Strawińskiego, B. Bartóka, D. Szostakowicza); najwybitniejsi twórcy tego nurtu to M. Tadżijew, T. Kurbanow, M. Machmudow, F. Janow-Janowski; pojawiło się wówczas dążenie do syntezy tradycji makamu z nowoczesnymi technikami kompozytorskimi (M. Bafojew, T. Kurbanow, Ch. Rachiomow); w ostatnich latach obserwować można odrodzenie opery (N. Zakirow, R. Abułłajew, S. Dżalil) i baletu (I. Akbarow, M. Aszrafi, U. Musajew).
- UZBECKA MUZYKA, (muz. 1)
- LISTA UNESCO, Lista Światowego Dziedzictwa...