Hugo (1860-1903)
kompozytor austriacki, jeden z najwybitniejszych niemieckojęzycznych twórców XIX-wiecznej pieśni solowej; z powodu trudnego charakteru usunięty z konserwatorium w Wiedniu; zagorzały zwolennik muzyki i idei estetycznych R. Wagnera, które propagował w recenzjach umieszczanych w tygodniku "Wiener Salonblatt"; 1889-90 opublikował trzy cykle pieśni do słów E. Mörikego, J. Eichendorffa i J.W. Goethego, które zapewniły mu znaczną popularność; 1897 zapadł na trudną do zidentyfikowania chorobę, objawiającą się postępującym paraliżem; zmarł w zakładzie dla nerwowo chorych pod Wiedniem. Autor ok. 300 pieśni solowych, dzieł chóralnych (m.in. Elfenlied, Christnacht, Morgenhymnus, Vaterland), oper (Der Corregidor, Manuel Venegas - nieukończona), muzyki do dramatu H. Ibsena (Das Fest auf Solhaug), muzyki instrumentalnej (m.in. poemat symfoniczny Penthesilea, kompozycje kameralne).