ceramika hellenistyczna i rzym. z czerwonej gliny, zdobiona zwykle płaskorzeźbionymi scenami figuralnymi lub ornamentem (wytłaczanym w formach), naczynia powlekane warstwą ochry i pokostu, po wypaleniu otrzymywały charakterystyczną szklistą powłokę koralowej barwy; produkowana w Grecji i Azji Mniejszej, a od ok. 150 p.n.e. na wielką skalę w Arretium (dziś Arezzo) w Italii, w I w. n.e. w Galii, następnie Nadrenii, Brytanii i Pannonii; na ziemiach pol. odnaleziona w ok. 200 stanowiskach archeol., gł. z II w.
TERRA SIGILLATA
Rzemiosło artystyczne