polskie przekłady ; najstarsze z nich zwane są psałterzami i pochodzą z XV w.; przetłumaczono je dla żon Władysława Jagiełły: Jadwigi (nie zachowała się) i Zofii (Biblia królowej Zofii zw. też Szaroszpatacką); drukiem jako pierwszy ukazał się Nowy Testament w przekładzie luterańskim; pełne przekłady: katolicka Biblia szarffenbergowska (1561), kalwińska Biblia radziwiłłowska lub Biblia brzeska (1563), ariańska Biblia nieświeska (1571-72), katolicka Biblia J. Wujka (1599), luterańska Biblia gdańska (1632), ariańskie przekłady Nowego Testamentu (1577, 1606); w XX w. przekłady pełne: katolicki pod red. benedyktynów tynieckich, tzw. Biblia Tysiąclecia (1965), Biblia poznańska (1974-75); ponadto przekłady Nowego Testamentu E. Dąbrowskiego (1947), S. Kowalskiego (1957) i K. Romaniuka (1974), przekład interlinearny grecko-polski (1993) oraz tłumaczenia fragmentów Biblii od 1977 publikowane przez Cz. Miłosza, m.in. Psalmy, Księgi pięciu megilot.
