(1910-94)
pisarz, publicysta; uczestnik wojny obronnej 1939 i ruchu oporu; współred. pism konspiracyjnych, m.in. i "Sprawa Narodu"; czynny w strukturach AK, żołnierz powstania w-wskiego, więzień niem. obozów jenieckich; po II woj. świat. działacz Stowarzyszenia PAX; 1946-47 red. nacz. pisma "Dziś i Jutro"; 1953-56 przew. rady redakcyjnej , który PAX zawłaszczył za zgodą władz stalinowskich; od 1982 przew. PRON. Twórczość D. realizuje tradycyjny wzorzec narracyjny, służący przedstawieniu fabuły zabarwionej elementami sensacji i opartej na wydarzeniach historycznych; rozwiązania problemów etycznych w powieściach D. cechuje zwykle stereotypowość wynikająca ze schematycznie pojmowanej kat. myśli etycznej i społ., co z jednej strony przyniosło pisarzowi sporą poczytność, z drugiej wywołało polemiczne reakcje krytyki, również bliskiej mu ideowo. Sławę zdobył powieściami W rozwalonym domu oraz Najeźdźcy, będącymi wielopłaszczyznowymi obrazami wydarzeń wojennych; nadto A znak nie będzie mu dany, Dłonie na murze, Doścignięty, Cień Ojca, Święty miecz, Listy Nikodema, Błękitne hełmy na tamie, Spalone mosty; liczne studia i eseje z dziejów Kościoła, interpretacje dzieł G. Bernanosa i G. Papiniego, reportaże, wspomnienia (Gra w wybijanego).
, PATRIOTYCZNY RUCH ODRODZENIA NARODOWEGO,
- Dobraczyński Jan, (1910-94)
- Dobraczyński Jan, (1910-94)
- Dobraczyński Jan, (1910-94)