pismo ukazujące się periodycznie, co najmniej dwa razy w tygodniu, przekazujące aktualne wiadomości; pierwowzorem były ustanowione przerz Juliusza Cezara "Acta diurna" rozklejane w miejscach publicznych, oraz biuletyny chińskie zawierające wiadomości dworskie (dekrety cesarskie, informacje o nominacjach urzędników); w średniowieczu rolę g. odgrywały tzw. "scripta mercatorum", czyli ręcznie pisane arkusze poświęcone sprawom handlowym, m.in. we Włoszech i Niemczech (zw. Handelsbriefe); po wynalezieniu druku g. najpierw miały charakter okazjonalny, w miarę postępu czasu coraz bardziej regularny; za pierwszą g. uważa się "Der Journalist" w Niemczech (1597); tygodnik "Niewe Tijdinghe" w Amsterdamie (1605); "Mercurius Britannicus" w Londynie (1625); "La Gazette" w Paryżu (1631); w Polsce pierwsze g. redagowali w 2. poł. XV w. m.in. J. Decjusz i J. Dantyszek w j. niemieckim lub łacińskim; 1550 pierwsze w j. polskim "Nowiny z Konstantynopola"; 1661 pierwszy regularny tygodnik w Krakowie; wśród g. codziennych najw. nakład w dziejach prasy, w wys. 21 975 000 egz. osiągnęła ros. gazeta młodzieżowa w maju 1990; najgubsze było niedzielne wydanie z 14 IX 1987 , które liczyło 1612 stron i ważyło ponad 5 kg; najw. nakłady wśród tygodników (rzędu 30 mln egz.) osiąga amer. program telwizyjny "TV Guide".
- gazeta, redagować lokalną gazetę,...
- gazeta, 1. „koszula wystająca...
- GAZETA WIECZORNA,