Paweł (1918-2001)
poeta, prozaik, eseista, tłumacz, edytor; debiut 1934 na łamach ; 1940-41 w łagrze w ZSRR; 1942-43 w ambasadzie pol. w Moskwie, 1945-48 w zespole tygodnika ; 1957 oddał legitymację partyjną; sygnatariusz Listu 34 (w sprawie cenzury); 1974-75 prowadził stały felieton w . Poezja w nurcie neoklasycyzmu, ewoluowała od postawy estetyzującego wyobcowania ku refleksji o kulturze i historii; wyraża przekonanie o uniwersalnych wartościach moralnych i poznawczych tkwiących w dziele człowieka; krytyczna wobec zjawisk cywilizacji XX-wiecznej, oskarżanej o kult pustego eksperymentatorstwa albo intelektualną łatwiznę; liczne nawiązania i stylizacje ludowe (zbiory wierszy Dwie podróże, Małe ody i treny, Śpiewnik podróżny i domowy). W prozie zawarł obraz schyłku mieszczańskiego świata zagrożonego przez wojnę (Sedan). Szkice lit. (Domena polska, Ład i nieład), felietony i notatki z lektur (Notatnik obserwatora, Wieczory warszawskie); powieść biograficzna o Słowackim (Portret Słowackiego); wielka antologia Zbiór poetów polskich XIX w.; Księga cytatów z polskiej literatury pięknej XIV-XX wieku (wspólnie z W. Kopalińskim); tłumaczenia lit. rosyjskiej, francuskiej (M. Proust); nagroda pol. Pen Clubu za przekłady.