(1954), kontynuacja: Profesor Tutka. Nowe opowiadania (1962)
cykl aforystycznych opowiadań J. Szaniawskiego, nawiązujących do staropol. facecji i gawędy, druk. w l. 50. w "Przekroju". Tytułowy bohater bawi gawędami grupę kawiarnianych znajomych, nadając banalnym historyjkom nieoczekiwane sensy. Dowodzi, że różne punkty widzenia odkrywają niejednoznaczność rzeczy; ukazuje urodę codzienności, mało ważnych wydarzeń. Zabawna gawęda przeradza się stopniowo w powiastkę filoz. Dobrotliwe, choć sceptyczne spojrzenie na ludzką naturę, ciepły humor, zaskakujące puenty, a przede wszystkim typ refleksji zyskały opowiadaniom wielu czytelników. W l. 1967- 69 powstała telewizyjna adaptacja pt. Klub Profesora Tutki.
- Szaniawski Jerzy, (1886-1970)
- Szaniawski Jerzy, (1886-1970)