melodramatyczna powieść z życia wyższych sfer; tytuł od określenia, jakim w utworze środowisko arystokratyczne obdarza bohaterkę, guwernantkę Stefcię Rudecką, w której zakochał się Ordynat Michorowski (tytuł części II); napisana 1909 przez Helenę Mniszkównę, najpopularniejsza spośród 20 jej książek (przed wojną 16 wznowień, później do 1971 krążyła w odpisach ręcznych); uchodzi za synonim kiczu lit.; sparodiowana przez Magdalenę Samozwaniec (Na ustach grzechu), czterokrotnie ekranizowana: 1926 z J. Smosarską, 1936 z E. Barszczewską, 1965 z M. Lipińską (tv) i 1976 z E. Starostecką.
- Trędowata, (1909)
- ŁAZARZ, wg Ewangelii św. Jana...
- DIABELSKA WYSPA, wyspa u płn. wybrzeży...