ballada filoz. B. Leśmiana z t. Napój cienisty (1936). Tworząc pozornie prostą opowieść o przybyciu Urszuli do nieba, poeta łamie powszechne wyobrażenia: w pustym niebie płynie czas (formy gramat. czasowników), pozbawiony wszechwiedzy Bóg przypomina dobrego czarodzieja z baśni, a narratorka-bohaterka raz jest dzieckiem, raz dorosłą (język, którym mówi). By niebo stało się szczęśliwą przestrzenią, musi wyglądać jak ziemia, a w wyczarowanym czarnoleskim domu najbardziej pożądanymi gośćmi są rodzice. Taka konstrukcja sytuacji lir. służy refleksji nad kondycją człowieka, jego ziemską naturą.
- KOCHANOWSKI, Jan (1530-84)
- Kochanowski Jan, (1530-84)
- URSZULA, Pochodzenia łacińskiego,...