Reklama

Zaczarowana dorożka

(1948)

zbiór wierszy i poematów K. I. Gałczyńskiego utrzymanych w poetyce groteskowo-satyrycznej, pełnych odniesień do autentycznych osób i zdarzeń, w tym osobistych autora. Zamieszczone zostały wiersze o różnej tonacji: od nostalgicznych refleksji z wychodźstwa (Ulica skarg, Notatki z nieudanych rekolekcji paryskich), poprzez radość z powrotu (Powrót do Eurydyki) do urzeczenia atmosferą Krakowa (Czterdziesty szósty Kraków). Tytułowy poemat zbioru, dedykowany żonie ("Natalii - która jest latarnią zaczarowanej dorożki"), utrwala przetworzone realia miasta łącząc je z wizyjną fantastyką ("Druga w nocy. / Pocztylion stał jak pika. / I urosły mi włosy / do samego świecznika"), spaja nastrojowy liryzm z żartobliwą groteską. W wierszu Ars poetica autor określa swój program twórczy i sylwetkę poety-rzemieślnika pracującego na zamówienie, ale i poety-cygana kpiącego z postaw moralizatorskich i jednoznacznych zobowiązań. Nie zabrakło też ataków na snobizm i pozę pol. inteligencji (Śmierć inteligenta), liryków opiewających uroki codzienności (Małe kina) czy absurdalnego komizmu (Dlaczego ogórek nie śpiewa).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama