poemat epicki Dantego Alighieri, wktórym opisując swoją wędrówkę przez Piekło, Czyściec iRaj, poeta dokonał syntezy kultury średniowiecznej, zaprezentował summę wiedzy iumysłowości epoki. Roztaczając wizję przyszłego życia miał nadzieję wstrząsnąć sumieniami grzeszników iwpłynąć na podniesienie upadającej moralności społeczeństwa. Komedia (taki tytuł nadał dziełu autor) to alegoria dążenia człowieka ku Bogu, wznoszenia się zupadku poprzez oczyszczenie do świętości; główne role przypadają tu mądrości imiłości. Przewodnikami poety po zaświatach są Wergiliusz, który oprowadza Dantego po Piekle iCzyśćcu, Beatrycze objaśniająca mu Raj iśw. Bernard zClairvaux. Wzorcem, do którego Dante nawiązywał, była przede wszystkim Eneida Wergiliusza i Przemiany Owidiusza. Szczególnego znaczenia, wypływającego zfaktu, że Bóg jest Jednością wTrzech Osobach, nabrała wdziele cyfra 3: utwór składa się ze 100 pieśni podzielonych na 3 części (Piekło, Czyściec, Raj), po 33 pieśni wkażdej, pisane tercyną (strofa trzywersowa); dziewięciu kręgom piekielnym (3razy 3) odpowiada dziewięć nieb ityleż chórów anielskich. Dzieło krytykowane przez Kościół (Dante umieścił 7papieży wpiekle), wywierało iwciąż wywiera wpływ na wielu twórców. WPolsce dopiero romantyzm docenił poemat; fragmenty Komedii tłumaczyli A. Mickiewicz iC. Norwid, do motywów dantejskich nawiązywali Z. Krasiński, J. Słowacki, apóźniej J. Tuwim, J. Lechoń, iW. Gombrowicz. Całkowitego tłumaczenia B.K.
na polski dokonał Edward Porębowicz (1899-1906).
- Nie-Boska komedia, (1833, wyd. bezimiennie...
- komedia, oglądać dowcipną komedię,...
- Pankracy, jedna z gł. postaci...