(1823-31)
poemat dygresyjny A.Puszkina, napisany oryginalną 14-wersową ("onieginowską") strofą, wktórym autor połączył wątek epicki zliryzmem ilicznymi dygresjami. Na szerokim tle obyczajowym ikulturalnym Rosji Puszkin przedstawił wyraziste ijedyne wswoim rodzaju postaci Eugeniusza Oniegina, Tatiany Łariny iWłodzimierza Leńskiego. Wich dziejach zawarł problemy miłości iprzyjaźni, uczciwości iobowiązku. Oniegin, należący do galerii tzw. zbędnych ludzi ( zbędny człowiek), to typowy reprezentant szlacheckiej młodzieży, która mimo wykształcenia iinteligencji prowadzi próżniaczy tryb życia. Znudzony, podróżuje po Rosji. Wmajątku Łarinów poznaje Tatianę, która pokochuje go, jednak on nie potrafi docenić jej uczucia. Wdaje się wsprzeczkę zLeńskim, zabija przyjaciela wpojedynku. Wraca do Petersburga. Po latach znowu spotyka Tatianę, już jako żonę księcia, chce nawiązać znią romans, jednak Tatiana odmawia. Wpostaci pięknej iwrażliwej Tatiany stworzył Puszkin ideał kobiety rosyjskiej ogłębokich racjach moralnych, dojrzale traktującej swe powinności. Wyrazistą postać narratora oddzielił autor od bohaterów, wjego usta włożył liczne dygresje, refleksje, komentarze na różnorodne tematy, m.in. przedstawił przemyślenia oroli literatury, owłasnym programie poetyckim.
- EUGENIUSZ, Pochodzenia greckiego,...
- TATIANA, Rosyjska odmiana imienia...
- KOTLARCZYK, Mieczysław (1908-78)...