(1900-77)
franc. poeta iscenarzysta. Wmłodości związany znadrealistami, wiódł życie paryskiego cygana, łącząc swoją twórczość zkulturą masową. Pisał piosenki, skecze oraz scenariusze filmowe, zktórych najciekawsze zostały zrealizowane wlatach współpracy P. zM. Carn. Powstały wówczas (1936-46) obrazy filmowe określane mianem romantycznych ballad: Ludzie za mgłą, Wieczorni goście, Komedianci iin. Od 1946 r. P. zaczął wydawać zbiory poetyckie, gromadząc wnich przedwojenną twórczość - Słowa (1946) oraz wiersze, groteski inowe piosenki - Historyjki (1946) iWiersze (1946). Tytuły późniejszych tomów wskazują na ich różnorodną zawartość: Wszystko inic (1955), Hocki-klocki (1966), To iowo (1972). Poezja P. ma charakter ludowy, popularny; komponowana przy użyciu prostego, spontanicznego języka mówi ocodzienności, życiu paryskiej ulicy, ozwykłym człowieku ijego prawie do szczęścia iradości. Twórczość ta znalazła entuzjastycznych odbiorców zwłaszcza wśród młodzieży. Na jęz. pol. utwory P. tłumaczyli E. Fiszer iJ. Waczków.
- JAKUB, Pochodzenia hebrajskiego,...