Reklama

Rilke Rainer

(Ren) Maria (1875-1926)

poeta austr. Odbył liczne podróże zagraniczne (Włochy, Hiszpania, kraje skandynawskie, Afryka Północna). Wlatach 1899-1900 wraz z niem. pisarką L. Andreas-Salom podróżował po Rosji, gdzie poznał L.N. Tołstoja, którego poglądy filoz.-moralne wywarły znaczny wpływ na jego twórczość. Wlatach 1905-06 był sekretarzem A.Rodina (poświęcił rzeźbiarzowi studium Auguste Rodin, 1903). Debiut poetycki R. utrzymany był wstylu konwencjonalno-nastrojowym, wyrastał zducha poezji neoromantycznej (zbiór Leben und Lieder, 1894). Sławę przyniosła R. napisana wciągu jednej nocy opowieść poetycka Pieśń omiłości iśmierci korneta Krzysztofa Rilke (1906). Wysublimowana forma liryków poety wynikała zinspiracji franc. symbolizmem iniem. romantyzmem (F.Hlderlin), mówiła oegzystencjalnych lękach współczesnego człowieka, omiłości iśmierci. Autor zbiorków Księga obrazów (1902), Księga godzin (1905), Nowe wiersze (cz. 1-2, 1907-08),prozy lirycznej Powiastki oPanu Bogu (1904). Dwa ostatnie zbiory poezji R. - Sonety do Orfeusza (1923) iElegie duinezyjskie (1923) - uważane są za szczytowe osiągnięcia jego twórczości. Autobiograficzna powieść Malte. Pamiętniki Malte-Lauridsa Brigge (1910) to próba pokazania nadwrażliwej duszy człowieka przechodzącego głęboki kryzys wewnętrzny; wsferze formalnej eksperymentuje R. wtej powieści ze sposobami przedstawiania czasu powieściowego ikompozycją.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama