fluorium, F
pierwiastek chem. należący do grupy fluorowców; liczba atom. 9, masa atom. 18,998, temp. topn. -219,62oC, gęstość 1,696 g/l (0oC); ma jeden izotop trwały; jest zielonożółtym, silnie aktywnym chem. gazem o ostrym, drażniącym zapachu; silnie trujący; działa parząco na skórę ludzką; reaguje b. gwałtownie (nawet w niskich temp.) prawie ze wszystkimi pierwiastkami; z wodorem w temp. pokojowej tworzy fluorowodór HF; z metalami tworzy fluorki; rozpuszczalne związki f. są trujące; w przyrodzie występuje w postaci minerałów, m.in. fluorytu, kriolitu i fluoroapatytu; otrzymywany przez elektrolizę stopionego wodorofluorku potasu; stosowany do fluorowania węglowodorów, produkcji tworzyw sztucznych (teflon), do trawienia szkła, w chłodnictwie (freony).
- fluor, ( symbol : F), pasta...
- FLUOROZA, zmiany w , ścięgnach,...
- WIĄZANIE WODOROWE, oddziaływanie (stosunkowo...