jedna z fundamentalnych zasad funkcjonowania partii komunistycznych i podporządkowanych im organizacji; zakłada ścisłą dyscyplinę partyjną i zobowiązuje wszystkich członków partii, wszystkie niższe instancje do ścisłego podporządkowania się uchwałom wyższych władz; teoretycznie zakładał swobodę dyskusji i krytyki, w praktyce wszystkie decyzje niższych szczebli musiały być zgodne z ogólną linią partii (czyli z decyzjami kierownictwa); w schyłkowym okresie istnienia komunizmu zasada c.d. została w niektórych krajach zakwestionowana, m.in. 1980 w Polsce: przez tworzenie w PZPR tzw. struktur poziomych przez organizacje partyjne niższych szczebli.
- centralizm biurokratyczny, skupienie władzy w rękach...
- Lenin Włodzimierz Ilicz, właśc. W.I. Ulianow, (1870-1924)
- POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA, partia utworzona XII...