całokształt cech osobnika (anatomicznych, fizjologicznych, chemicznych itp.) stanowiący wynik oddziaływania cech dziedzicznych (genotyp) i warunków środowiska; organizmy o jednakowym genotypie mogą mieć różny fenotyp w przypadku, gdy rozwój ich przebiega w innych warunkach środowiskowych (np. uzależnienie wzrostu od rodzaju pokarmu); termin wprowadzony do genetyki 1909 przez W.L. Johannsena.
JOHANNSEN, SUPRESJA, GENOTYP, ADAPTACJA, PENETRACJA, PODGATUNEK, GENETYKA, DZIEDZICZNOŚĆ
- fenotyp, zespół cech morfologicznych,...
- efekt pozycji, zjawisko zmiany fenotypu...
- teoria Ludwiga, przedstawiona w1950 przez...