abstrakcja

Słownik języka polskiego

(łac. abstractio = uprowadzenie)

oddzielanie, przechodzenie od szczegółu do ogółu, od konkretu do uogólnień; jest wyrazem uniwersalizacji treści. A. w klasycznej estetyce oznacza wytwór abstrahowania. Przyjęło się uważać za sztuki abstrakcyjne muzykę i architekturę, gdyż nie wymagają figuracji; w nauce czystą a. jest matematyka. Zob. też abstrakcyjna sztuka.