(1819-76)
powieściopisarka, poetka, pedagog. Debiutowała na łamach prasy wierszem Szczęście poety (1841). Tom poezji iprozy Wolne chwile Gabryelli ukazał się w1845. Najwybitniejszy utwór Ż. to powieść Poganka (1846) - wnikliwa analiza psychologii uczuć na tle życia salonów. Kolejne pozycje to Książka pamiątek (1847-48), Dwoiste życie (1849, wyd. 1929), Czy to powieść? (1875-76) Biała róża - pesymistyczna powieść owalorach poznawczych wswojej psychologicznej obserwacji, oraz dydaktyczne opowiadanie Stary dwór wŚwierszczowej ukazały się jako Nieznane pisma bezimiennej autorki wPismach Gabryelli (t. 4, 1861). Była Ż. autorką prac dydaktyczno-pedagog., podręczników oraz przekł. t. 6 i9 Dziejów Anglii T. Macaulaya. Cennym dokumentem epoki zawierającym wątki autobiograficzne stała się bogata korespondencja, prowadzona przez autorkę całe życie.
- Żmichowska Narcyza, pseud. Gabryella, (1819-76)
- Żmichowska Narcyza, pseud. Gabryella, (1819-76)