(łac. adnatos = bezsilny, niemożliwy)
brednie, niedorzeczności; nazwa występująca w odniesieniu do anegdot, facecji, komicznych opowiadań lit. staropolskiej. Zastosowany w nich absurdalny dowcip był efektem zderzenia wykluczających się wzajemnie sytuacji lub pojęć. Popularne w folklorze, stanowiły ważny element w lit. sowizdrzalskiej; poetyka "świata na opak" stała się środkiem wyrazu w grotesce XX w.