(1918-87)
malarz, rysownik, scenograf i pedagog. Przyjaźnił się z T. Kantorem, w czasie okupacji występował w jego teatrze. Zajmował się konserwacją obrazów, robił polichromie w zabytkowych kościołach (m.in. w Imielnie, Głogówku, Godziszowie); był zafascynowany pol. malarstwem średniowiecznym oraz twórczością
T. Makowskiego, El Greca, Veermera. W latach 1962-82 prowadził w WSSP w Poznaniu katedrę malarstwa. Oprócz malarstwa i rysunku projektował tkaniny, scenografię m.in. do Dziadów Mickiewicza w Krakowie (1963), Szalonej lokomotywy Witkacego w Zakopanem (1966). Uprawiał sztukę metaforyczno-aluzyjną, rodzaj gry, autoironii, prowokacji i refleksji egzystencjalnej. Abstrakcyjne obrazy B., silnie ekspresyjne, zawierają elementy drapieżne, kaleczące, "owadzie" (np. w cyklu Balet); cechuje je doskonały laserunek dający wewnętrzny blask oraz złożona, wielopłaszczyznowa struktura i wyrafinowany kolor.
- BRZOZOWSKI Tadeusz, (1918-87)
- TADEUSZ, Pochodzenia hebrajskiego,...
- BRZOZOWSKI Jarosław, (1911-69)