(1846-1926)
filozof niem., profesor uniwersytetów w Bazylei i Jenie, laureat lit. Nagrody Nobla (1908). Twórca koncepcji nazwanej etycznym aktywizmem, w której przeciwstawiał się zarówno pozytywizmowi, jak i teorii ewolucji w filozofii kultury. Swoje rozważania zawarł w dziełach: Historia i krytyka podstawowych zasad naszej epoki (1878), Zawartość prawdy w religii oraz Wielcy myśliciele i ich poglądy na życie (1890).