tendencja lit. XVIII w., związana z postacią szwajc. pisarza
S. Gessnera; tematyka sielankowa, w której bohater lit. to pasterz, człowiek czuły, harmonijnie współistniejący z naturą, pielęgnujący cnoty moralne, osobiste i rodzinne; Idylla Gessnerowska budzi skojarzenia ze światem Arkadii (np. Dafnis, Filis, Ichloe, Erast); utwory pasterskie G. popularne w lit. klasycystycznej tłumaczył i publikował A. Naruszewicz na łamach "Zabaw Przyjemnych i Pożytecznych"; inspiracje g. sprowokowały zainteresowanie sentymentalizmem.