(1828-1906)
dramaturg norweski. Jego nowatorskie technicznie dramaty zrewolucjonizowały teatr europ. W1863 r. zniechęcony niepowodzeniami opuścił Norwegię, by powrócić do ojczyzny jako jej najwybitniejszy pisarz. Autor dramatów, które weszły na stałe do repertuaru światowego, m.in. Catilina (1849), poemat filoz. Brand (1866), baśniowo-realistyczny Peer Gynt (1867); dramaty realistyczne opodłożu społ. Podpory społeczeństwa (1877), Dom lalki (Nora, 1879), Upiory (1881), Wróg ludu (1882), Dzika kaczka (1884), Hedda Gabler (1890); dramaty symboliczne Rosmersholm (1886), Gdy się zbudzimy spośród zmarłych (1899).