(1882-1932)
malarz igrafik, uczeń J. Mehoffera iJ. Stanisławskiego. Od 1908 r. mieszkał we Francji. Wlatach 20. stworzył własny, niepowtarzalny styl łączący doświadczenia kubizmu (geometryzacja formy), koloryzm, fascynację twórczością dziecięcą, wpływy sztuki ludowej imalarstwa naiwnego zrealizmem. Związany zEcole de Paris, popularność zdobył ok. 1928. Bohaterami obrazów M. są zgeometryzowane (zbudowane zkul, stożków itp.) postacie przypominające zrobione zdrewna kukiełki, zabawki wpapierowych stożkowych czapeczkach; ich ekspresja, głębia spojrzenia idziecięca delikatność gestów wskazują na poetycki, metaforyczny przekaz ludzkich wartości. M. ukazywał wscenach rodzajowych (Szewc), często ocharakterze teatralno-muzyczno-maskaradowym (Kapela dziecięca), sytuacje groteskowe (Skąpiec), przykład wnikliwej obserwacji igłębokiej refleksji nad człowiekiem. W1962 ukazały się jego Pamiętniki. M. zyskał wPolsce popularność dopiero po śmierci. Był jednym znajoryginalniejszych twórców 1. poł. XX w.
- Makowski Tadeusz, (1882-1932)
- MAKOWSKI, Tadeusz (1882-1932)
- MAKOWSKI, Tomasz (1575-1630)