(łac. musica = muzyka, zgr. mousikě = sztuka pod opieką muz)
sztuka, której tworzywem jest dźwięk organizowany wczasie. Źródłem dźwięku mogą być instrumenty, głos ludzki, urządzenia elektroakustyczne. Utwór muzyczny wynika zzależności iwspółistnienia rytmu, melodii, metrum, harmonii, dynamiki, artykulacji, agogiki, barwy dźwięku ibudowy uzależnionej od formy muzycznej. Poszczególne współczynniki mogą dominować izmieniać rolę. Ze względu na formy wykonania rozróżnia się m. wokalną iinstrumentalną; oba rodzaje ze względu na obsadę można podzielić na m. solową izespołową. Zob. też np. barok wm.