(1823-49)
poeta węg., wędrowny aktor, ideowy przywódca młodzieży lit., uczestnik rewolucji 1848 r., adiutant gen. J. Bema, najwybitniejszy przedstawiciel węg. poezji romantycznej oeurop. sławie, zginął wbitwie pod Segesvrem. Na jego twórczość składają się bojowe poezje rewolucyjne, wzywające do walki oprzemiany społ., np. Wimieniu ludu (1847), Rozszumiało się morze (1848), Gotujcie królom szubienicę (1848), jak również gorące wiersze patriotyczne Pieśń narodowa (1848), Do narodu (1848), Pieśń bojowa (1848). Inny nurt jego twórczości to wiersze ipoematy epickie opisujące życie ludu ipiękno ojczystego kraju, jak Kowal wiejski (1844), Wojak Janosz (1845), Apostoł (1848). Oddzielne miejsce zajmują porywające liryki miłosne, których przykładem mogą być Cyprysowe liście zgrobu Etelki (1845) czy Perły miłości (1845). Napisał również powieść Stryczek kata (1846).