prozodia

Słownik języka polskiego

(gr. proso-dia = akcent)

1) dział fonologii zajmujący się badaniem brzmieniowych właściwości mowy: akcentu, intonacji i iloczasu, czyli tzw. prozodycznych właściwości języka; 2) dział językoznawstwa i wersologii, który zajmuje się opisem i sposobami artystycznymi ich kształtowania w mowie wiązanej (w wierszu).