(1854-1891)
poeta franc., wybitny przedstawiciel symbolizmu. Na jego twórczości zaważyło niełatwe dzieciństwo, wskutek którego wrażliwy, cierpiący na głód uczucia chłopiec popadał wliczne kompleksy, przy tym jasno widział ich przyczynę: "rodzice, jesteście sprawcami nieszczęść własnych imoich". Szukał ucieczki wświecie marzeń, co objawiło się już u10- -letniego chłopca wopowiadaniu Słońce przygrzewało jeszcze. Jako uczeń gimnazjum pisał wiersze po łacinie. Cała twórczość poetycka R. powstała między 16 a20 rokiem życia. Pierwszy znany wiersz nosi tytuł Prezenty noworoczne dla sierot (1869). Poetyckie credo zawarł wLiście jasnowidza (1871), poezję rozumiał jako mistyczny akt tworzenia przy użyciu słów. Wtym samym roku powstały głośne wiersze Pierwsza komunia iStatek pijany. Wiosną następnego napisał chyba najpiękniejsze utwory Złoty wiek, Chorągwie maja, Michał iKrystyna. Krótki okres, tak jednak znaczący dla lit. twórczości, kończą poematy prozą Sezon wpiekle (1873) iIluminacje (1874). Wprawdzie R. nie zdołał za pomocą poezji odmienić świata, stworzyć go na nowo, jak zamierzał, ale bez wątpienia gruntownie przekształcił twórczość liryczną swoich następców. Zmienił oblicze poezji franc., wywarł wpływ na poezję anglos., niem. ipol.
- Rimbaud Jean Arthur, (1854-91)
- RIMBAUD, Jean Arthur (1854-91)...
- ARTUR, Pochodzenia celtyckiego...