(gr. semantikós = znaczący)
1) dział semiotyki zajmujący się badaniem związków zachodzących między wyrażeniami języka aprzedmiotami zjawisk, do których się odnoszą. S. wtakim znaczeniu zajmuje się językoznawstwo wstosunku do jęz. naturalnych ilogika wzakresie jęz. sztucznych; 2) wszerszym znaczeniu dyscyplina językoznawstwa inauki ojęzyku badająca znaczenie słów, tak rozumiana zawiera: teorię znaku językowego - badającą sposoby funkcjonowania irolę znaku wkomunikacji; teorię znaczenia - zajmującą się istotą igenezą znaczeń językowych; 3) s. zajmują się też różne dziedziny nauki, np. filozofia bada relacje między pojęciami aodzwierciedlaną przez nie rzeczywistością; socjologia - aspekty komunikacji międzyludzkiej izależności kulturowe wynikające zposługiwania się znakami; psychologia zajmuje się kształtowaniem znaków wprocesie mowy. S. lingwistyczna - dyscyplina językowa zajmująca się określaniem ibadaniem zależności między treścią aformą - pierwotnie nauka oznaczeniu wyrazów, zajmująca się ich budową istrukturą formalną (słowotwórczą), dotyczy też nauki ohomonimach, synonimach, formach wyrazowych, obecnie również zajmuje się morfemami gram. (fleksyjnymi iafiksalnymi).