(1792-1822)
ang. poeta ieseista, czołowy przedstawiciel romantyzmu; osobowość niezwykle wrażliwa na wszelkie cierpienia fizyczne imoralne, onadmiernie wybujałej wyobraźni, która znalazła odbicie wżyciu itwórczości, m.in. wwierszach Hymn do piękna myśli ludzkiej (1816), Mont Blanc, wpoematach Rewolucja muzułmańska, Prometeusz rozpętany (1820; kontynuacja tragedii Ajschylosa). Napisał też dramat liryczny Hellada (1822) osnuty na tle powstania Greków przeciw Turcji, głoszący złotą erę wolnej miłości, Platońską ideę dobra iprawdy; poemat alegoryczny Atlas (1824), wktórym tematem jest wyobraźnia poety konfrontująca zrzeczywistością idealistyczne marzenia odoskonałym pięknie; poemat Mimoza (1820) przedstawiający duszę poety, która rośnie wogrodzie damy, ucieleśnieniu piękna. Egocentryzm S. przejawiający się wsentymentalizującym roztkliwianiu się nad sobą wStrofach pisanych pod Neapolem…, Odzie do wiatru zachodniego, Chmurze, Do skowronka iAdonais (elegia na śmierć Keatsa), dał świadectwo talentu poety owyjątkowej melodyjności, różnorodności strof, rytmu, rymów, metaforyki, ekspresji lirycznej. Poezję S. tłumaczyli na jęz. pol. m.in. A. Asnyk, J.Kasprowicz, J. Żuławski.
- Shelley Percy Bysshe, (1792-1822)
- SHELLEY, Percy Bysshe (1792-1822)...
- SHELLEY, Mary Wollstonecraft,...