zpunktu widzenia stylistyki ostylu decyduje język. Wyróżniamy s. indywidualne: autora (np. s. Żeromskiego), utworu lit. (np. s. Pana Tadeusza); s. typowe: gatunku lit. (np. sielanki, ballady), prądu (np. sentymentalizmu), epoki (np. pseudoklasyczny), kierunku lit. (np. barokowy). Wśród typowych s. ważne są odmiany stylist. języka ogólnonarodowego (np. profesjonalizmy, s. naukowy, potoczny, urzędowo- -kancelaryjny, retoryczny, publicystyczny, dziennikarski iartystyczny). Wszystkie odmiany s. wzajemnie się przenikają, na siebie oddziaływają, stanowiąc ourodzie s. literatury.
- socjologia literatury, kierunek badań zpogranicza...
- BAROKU LITERATURA, powstały we Włoszech...
- ROSYJSKA LITERATURA, początki piśmiennictwa...