Reklama

Tetmajer Kazimierz Przerwa

(1865-1940)

poeta, prozaik. Od 1921 r. prezes Towarzystwa Literatów iDziennikarzy. Twórczość T. rozpoczyna poemat Illa (1886) inowela góralska Rekrut (1886). Czołowy liryk Młodej Polski, głoszący kult filozofii A. Schopenhauera izachwyt nad filozofią ind. Najważniejszą pozycją wliryce T. jest cykl Poezje. Tom Iwydany nakładem autora w1891 r. ukazał go jako społecznika. Kolejno ukazujące się pozycje - Poezje Seria II-VIII (1894-1924) - stanowią przykład twórczości modernistycznej. Liryka T. pozostająca pod wpływem impresjonizmu, potwierdzająca hasło "sztuka dla sztuki", wmistrzowski sposób wyraża stany psychiczne, zmysłowe skojarzenia iodcienie erotyki. Nowością były także zimpresją opisywane pejzaże tatrzańskie, obrazy zżycia ludu góralskiego, m.in. Listy Hanusi, Pieśń oJaśku zbójniku, zplastyczną wyrazistością przekazywane wizje artystyczne iwrażenia słuchowe, np. elegia Anioł Pański. Wserii II iIII pojawiły się wiersze otematyce antycznej, opisy włoskich podróży zmalarsko przedstawionymi pejzażami morskimi. Był też T. autorem opowiadania Ksiądz Piotr (1895) inowel Na skalnym Podhalu (1903-10) pisanych góralską gwarą, po latach uznanych za arcydzieło. Powieści hist.-chłopska Legenda Tatr (1912) iz czasów napoleońskich Koniec epopei (t. 1-3, 1913- 17), jak również dramaty, m.in. Zawisza Czarny (1910) iJudasz (1917), nie znalazły uznania.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama